Od dawna marzyłam o tym, żeby zobaczyć Alpy, więc przed przeprowadzką do Wiednia byłam bardzo podekscytowana i snułam wizję górskich wędrówek. Niektórzy patrzyli na mnie z politowaniem mówiąc, że to nie ten rejon Austrii i alpejskie kurorty oddalone są o kilkaset kilometrów. Nie do końca mieli rację. To prawda, że potrzebujemy co najmniej pięciu godzin, aby dostać się autem z Wiednia do Innsbrucka, lecz wcale nie oznacza to, że nie ma tu Alp!
Góra Schneeberg (2 076 m n.p.m.) jest najwyższym szczytem Dolnej Austrii
Północne Alpy Wapienne (Nördliche Kalkalpen) rozpoczynają się już na terenie Lasku Wiedeńskiego. To właśnie bliskości gór mieszkańcy Wiednia zawdzięczają wysokiej jakości wodę. Tutaj nikt poza turystami nie kupuje butelkowanej wody mineralnej, bo i po co, skoro ta z kranu jest lepsza w smaku? Krystalicznie czysta woda płynie do stolicy prosto z alpejskich źródeł. Dostarczana jest 120 km akweduktem, którego początek znajduje się na terenie masywu Schneeberg.
Droga do Puchberg am Schneeberg w Dolnej Austrii
Schneeberg, góra o wysokości 2076 m n.p.m., znajduje się zaledwie 65 km w linii prostej od Wiednia. U jej podnóża leży niewielkie miasteczko Puchberg am Schneeberg. Dojazd ze stolicy jest banalnie prosty i w większości obejmuje odcinek autostrady, więc w niecałą godzinę jesteśmy w górach podobnych do polskich Tatr Zachodnich.
Puchberg am Schneeberg, niewielkie miasteczko u podnóża Alp Wiedeńskich
Na szczęście na wyglądzie gór podobieństwa się kończą, bo miasteczko Puchberg am Schneeberg w niczym nie przypomina zatłoczonego i oszpeconego reklamami Zakopanego. Na miejscu zastaliśmy spokój, ciszę i… masę śniegu!
Zasypane śniegiem samochody w Puchberg am Schneeberg, Dolna Austria
Żadnych budek parkingowych, panów w odblaskowych kamizelkach, billboardów z kredytami chwilówkami, chińskich pamiątek i Baconaldów. Skłamałabym pisząc, że nie lubię naszych Tatr, ale to była bardzo miła odmiana.
W Święto Trzech Króli wszystkie sklepy były pozamykane, więc zadowoliliśmy się oglądaniem wystaw
Szóstego stycznia, w Święto Trzech Króli, wszystkie sklepy były pozamykane, a na ulicach nie było żywej duszy. No, prawie…
Ciekawski kot, który spacerował razem z nami po miasteczku
Wyszliśmy z założenia, że najlepiej jest odkrywać nowe miejsca po swojemu. Nie mieliśmy bliżej sprecyzowanych planów i po prostu szliśmy przed siebie tam, gdzie najbardziej nam się podobało.
Widok na ośnieżony masyw Schneebergu
Czasami najlepiej jest odłożyć mapę i ruszyć w nieznane
Podczas, gdy w Wiedniu nie było ani grama śniegu, w Puchberg am Schneeberg panowała prawdziwie zimowa aura
Było wyjątkowo zimno, lecz słoneczna pogoda zachęcała do spacerów
Gdy oddaliliśmy się od zabudowań, zaśnieżona ulica zmieniła się w leśną ścieżkę
W zasypanym śniegiem lesie panowała wyjątkowa cisza
Szliśmy pod górę zastanawiając się, dokąd zaprowadzi nas szlak
Kryształki lodu połyskiwały w śniegu niczym małe diamenciki
Po wyjściu z lasu odsłonił się nam widok na Alpy Wiedeńskie
Po ponad godzinnej wędrówce pod górę dotarliśmy do drewnianej chaty. Hengsthütte znajduje się na wysokości 1012 m n.p.m. Zatrzymuje się tutaj kolejka na Schneeberg, która tego dnia najwyraźniej nie kursowała, a tory przysypane były grubą warstwą śnieżnego puchu.
Hengsthütte, schronisko przy szlaku na Schneeberg
Drewniane ławy przed Hengsthütte pokryte były grubą warstwą śniegu
Przy wejściu do schroniska poustawiane były drewniane sanki. Później dowiedzieliśmy się, że można zabrać je idąc do chatki i później zjechać na początek szlaku. Nie jest pobierana za to żadna opłata, sanki po prostu stoją sobie w śniegu i kto ma ochotę, idzie z nimi do góry.
Z Hengsthütte można zejść pieszo lub zjechać na sankach
Dekoracje w oknie schroniska Hengsthütte
W Hengsthütte skosztować można przysmaków regionalnej kuchni, o których opowie ubrany w tradycyjny austriacki strój gospodarz. Zamówiliśmy nieznane nam wcześniej zupy: Kaspressknödelsuppe i Bratwurstsuppe. Kaspressknödelsuppe przypomina trochę rosół i podawana jest z serowym knedlem zamiast makaronu, a Bratwurstsuppe to specjalna zupa świąteczna z kiełbasą i ziemniakami, która smakuje podobnie jak nasz żurek.
Świąteczne dekoracje w Hengsthütte pod Schneebergiem
Miło było posiedzieć chwilę w schronisku i rozgrzać się po mroźnym spacerze
A do tego filiżanka pysznej kawy
Na zewnątrz było bardzo zimno, więc niełatwo było nam opuścić przytulne i ciepłe schronisko
Ostatnie spojrzenie na Hengsthütte i schodzimy do miasteczka
W międzyczasie zaczęło zmierzchać
Hengsthütte, niewielkie schronisko, w którym można odpocząć i posilić się w drodze na Schneeberg
Żal było wracać, ale zaczynało już zmierzchać i musieliśmy się powoli ewakuować, żeby nie zastał nas zmrok. Aż trudno uwierzyć, że niecałą godzinę jazdy od Wiednia jest tak cicho i spokojnie, że aż słychać topniejący w słońcu śnieg. Niesamowite, że podczas gdy w stolicy Austrii są tylko resztki pośniegowego błota, tutaj można zakopać się po pas w białym puchu. Czuję, że jeszcze nie raz odwiedzimy to miejsce!
2 comments for “Wokół Schneebergu, czyli zima w Alpach Wiedeńskich”